بررسی تاثیر استفاده از روش تانسیون اکتیو زودهنگام بر کارکرد دامنه حرکتی بیماران دچار آسیب نواحی 5 و 6 تاندون های اکستانسوری دست

زمینه و هدف: ضایعه به تاندون های اکستانسور شایع می باشد. بر خلاف اهمیت فراوان جراحان و درمانگران به روش های درمانی در تاندون های فلکسوری، متاسفانه با این فرض که ترمیم تاندون های اکستانسور در مقایسه با نتایج ترمیم تاندون های فلکسوربهبودی بیشتری دارند مورد غفلت واقع شده اند. با وجود مزایای اثبات شده ی بیومکانیکی و بیو شیمیایی حرکت اکتیو بر روی تاندون در حال التیام نسبت به درمان با بی حرکتی و عوارض شایع بی حرکتی،هنوز هم بسیاری از جراحان دست در کشورمان ترجیح می دهند قبل از شروع حرکت ،دست به مدت 3 تا 6 هفته در اسپلینت بی حرکت بماند.هدف از انجام این تحقیق بررسی و مقایسه دو روش بی حرکتی و تانسیون اکتیو زودهنگام در توان بخشی ضایعات تاندون اکستانسوری زون 5 و 6 دست و در اختیار گذاردن نتایج آن در اختیار جراحان دست به منظور ارجاع به موقع به مراکز توانبخشی دست می باشد. مواد و روش ها: از 21 بیمار وارد شده به مطالعه، 18 بیمار با 27 انگشت و 41 ضایعه تاندون اکستانسور زون 5و6 با میانگین سنی43/32 دوره درمان را کامل کردند;همگی توسط یک جراح و یک تکنیک جراحی(رانینگ انتها به انتهای اپی تنون) نحت ترمیم اولیه(میانگین زمان آسیب تا جراحی 5/7 روز بود) قرار گرفتند و به صورت تصادفی به دو گروه درمان با روش های بی حرکتی و تانسیون اکتیو زودهنگام تقسیم شدند.روش درمانی موردنظر در هر گروه انجام گرفت و ارزیابی و ثبت نتایج در شاخص های میزان ادم پس از جراحی دست، فلکسیون در مفصل متاکارپوفالانژیال انگشتان ،فلکسیون/اکستانسیون ترکیبی مچ و انگشتان،حرکت اکتیو کلی انگشتان(tam)و طویل شدگی اکستانسوری در دو مرحله ،هفته ششم و دوازدهم انجام پذیرفتند. همچنین شاخص قدرت گریپ که فقط در هفته دوازدهم پس از جراحی اندازه گیری شد. نتایج : نتایج حاکی از تفاوت معنی دار در شاخص های ادم پس از جراحی دست ، فلکسیون در مفصل متاکارپوفالانژیال انگشتان،فلکسیون ترکیبی مچ و انگشت،حرکت اکتیو کلی انگشتان و قدرت گریپ دست گروه تحت درمان با روش تانسیون اکتیو زودهنگام در مقایسه با گروه تحت درمان با روش بی حرکتی بودند (p<0/05).در شاخص های اکستانسیون ترکیبی مچ و انگشتان و طویل شدگی اکستانسوری تفاوت معنی داری یافت نشد(p>0/05).میانگین حرکت اکتیو کلی انگشتان در گروه بی حرکتی و تانسیون اکتیو زودهنگام در هفته ششم به ترتیب (12/200) و (5/232) و در هفته دوازدهم نیز به ترتیب (25/219) و (7/242) بود. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که استفاده از روش تانسیون اکتیو زودهنگام درتوانبخشی ضایعات تاندون اکستانسوری زون 5و6 باعث بهبود عوارض معمول پس از جراحی در بی حرکتی های طولانی مدت مثل محدودیت های حرکتی مچ و انگشتان و کاهش قدرت دست به علت چسبندگی های تاندون به بافت های مجاور و خشکی مفصلی تا 3 ماه اول پس از جراحی می گردد و می تواند به علت سهولت در اجرا و ارزانی جایگزین مناسبی برای بی حرکتی در اینگونه ضایعات در بیماران با همکاری مناسب شود